ادیوگرام چیست؟
حرفه‌ای‌های مراقبت از شنوایی از اودیگرام‌ها برای تشخیص سطح و نوع کاهش شنوایی شما استفاده می‌کنند. درباره انواع اودیگرام‌ها، نمادها و تست‌های آن‌ها بیاموزید.
وقتی شما تست شنوایی می‌دهید، یک حرفه‌ای مراقبت از شنوایی نتایج شما را روی نموداری که نشان‌دهنده نرم‌ترین صداهایی است که در فرکانس‌های مختلف می‌شنوید، رسم می‌کند. این نمودار به نام اودیگرام شناخته می‌شود. اودیگرام یک نقشه کامل از توانایی شنوایی شما در هر دو گوش است. اودیگرام شما نشان می‌دهد که یک صدا چقدر می‌تواند نرم باشد قبل از اینکه شما نتوانید آن را بشنوید. شنوایی نرمال زمانی است که شما می‌توانید صداهایی با 20 دسی‌بل یا کمتر را در تمامی فرکانس‌ها بشنوید.
وقتی که کاهش شنوایی دارید، محدوده شنوایی شما تغییر می‌کند. دو عامل در چگونگی شنیدن صداها دخیل هستند:
فرکانس‌ها – فرکانس‌ها مانند نت‌های یک پیانو هستند. فرکانس‌های پایین‌تر صداهای باس هستند و فرکانس‌های بالاتر صداهای سوپرانو.
دسی‌بل‌ها (dB) – دسی‌بل‌ها میزان بلندی صدا را اندازه‌گیری می‌کنند. 0-20 dB بسیار نرم است. 110dB بسیار بلند است و می‌تواند شنیدنش ناخوشایند باشد.
برای بیشتر افراد، کاهش شنوایی ابتدا فرکانس‌های بالای محدوده شنوایی انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برخی از صداهای گفتاری، صداهای محیطی و موسیقی برای بیشتر افراد با کاهش شنوایی چالش‌برانگیز هستند.
نمادهای اودیگرام توضیح داده شده‌اند
یکی از بزرگترین مشکلات کاهش شنوایی این است که توانایی شما برای درک گفتار را مختل می‌کند. صداهای گفتاری در مکان‌های مختلفی بر روی اودیگرام قرار می‌گیرند، با بیشتر آن‌ها در ناحیه‌ای که به نام “موز گفتار” شناخته می‌شود (به تصویر مراجعه کنید).
نمادهای اودیگرام شامل:
یک خط قرمز که سطح شنوایی گوش راست فرد را نشان می‌دهد
یک خط آبی که سطح شنوایی گوش چپ فرد را نشان می‌دهد
سطوح بالاتر از خطوط اودیگرام در اودیگرام قابل شنیدن نیستند
X نشان‌دهنده شنوایی در گوش چپ است
O نشان‌دهنده شنوایی در گوش راست است
انواع کاهش شنوایی
یک اودیگرام می‌تواند نوع کاهش شنوایی شما را نیز نشان دهد. سه نوع کاهش شنوایی وجود دارد.
کاهش شنوایی حسی‌عصبی به این معنی است که منشا کاهش شنوایی شما در گوش داخلی، حلزون گوش، جایی که عضو حسی شنوایی قرار دارد، است. این کاهش شنوایی معمولاً ناشی از پیری است. علل دیگر شامل شرایط ارثی یا آسیب از انفجارها یا قرارگیری طولانی مدت در معرض صداهای بلند است. سمعک‌ها برای افراد با کاهش شنوایی حسی‌عصبی مفید هستند.
کاهش شنوایی هدایتی به این معنی است که صدا به گوش داخلی شما نمی‌رسد. این اغلب ناشی از یک وضعیت گوش میانی – مانند چیزی که گوش میانی را مسدود می‌کند – است.
کاهش شنوایی مختلط ترکیبی از کاهش شنوایی حسی‌عصبی و هدایتی است.
در اینجا یک اودیگرام با صداهای معمولی و موز گفتار نشان داده شده است. این اودیگرام نشان‌دهنده کاهش شنوایی حسی‌عصبی در گوش چپ است. فردی با این اودیگرام معمولاً نمی‌تواند صداهای موجود در ناحیه سفید را بشنود.
اودیگرام با موز گفتار برای کاهش شنوایی حسی‌عصبی، گوش چپ
محدوده شنوایی انسان
صداهای مختلفی در محیط ما وجود دارد، از صداهای کم‌صدای پرندگان و برگ‌های خش‌خش گرفته تا صداهای بلندتر مانند موسیقی، فریاد و سر و صدای صنعتی. ما به محدوده‌ای که افراد با شنوایی نرمال می‌توانند بشنوند به عنوان محدوده قابل شنیدن اشاره می‌کنیم.
بلندی و زیر و بمی صدا
محدوده شنوایی انسان بستگی به زیر و بمی صدا – بالا یا پایین – و بلندی صدا دارد. زیر و بمی صدا با هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود و بلندی صدا با دسی‌بل (dB).
محدوده شنوایی انسان از حدود 20 هرتز برای فردی با شنوایی نرمال شروع می‌شود. این تقریباً برابر با پایین‌ترین پدال روی یک ارگ بادی است.
وقتی صحبت از بلندی صدا می‌شود، صداهایی که بیش از 85 دسی‌بل هستند می‌توانند در صورت قرارگیری طولانی مدت برای شنوایی شما خطرناک باشند.
کجا می‌توانم تست اودیگرام پیدا کنم؟
یک حرفه‌ای مراقبت از شنوایی می‌تواند تست شنوایی انجام دهد و نتایج شما را روی یک اودیگرام ترسیم کند. شما می‌توانید یک حرفه‌ای مراقبت از شنوایی نزدیک خود را اینجا پیدا کنید.
