می‌توانم بشنوم اما نمی‌توانم بفهمم

کاهش شنوایی می‌تواند بر وضوح گفتار تأثیر بگذارد.

چه کار باید انجام دهید

برای انجام یک آزمایش شنوایی وقت بگذارید و مطمئن شوید که شامل آزمایش گفتار در محیط شلوغ نیز باشد.

چرا: ممکن است فکر کنید مشکل به اندازه کافی آزاردهنده نیست که نیاز به مراجعه به یک متخصص داشته باشد، اما این یک علامت رایج از کاهش شنوایی با فرکانس بالا است. این نوع کاهش شنوایی باعث می‌شود شنیدن صداهای با فرکانس بالا دشوارتر شود.

دکتر جولیا پراتسمان، صاحب و بنیان‌گذار مرکز شنوایی Sound Relief در فورت کالینز، کلرادو، گفت: “ما این شکایت را هر روز در کلینیک‌های خود می‌شنویم. بدون درک نحوه انتقال صدا از گوش داخلی به مغز، بسیاری از افراد در مورد این که می‌توانند صداها را بشنوند، اما نمی‌توانند همه صداها را به درستی تشخیص دهند، گیج می‌شوند.”

شنیدن در برابر درک

توانایی شنیدن صداهای با فرکانس بالا برای درک گفتار انسانی بسیار مهم است. زمانی که نمی‌توانید این صداها را بشنوید، به نظر می‌رسد که همه در حال زیرلبی صحبت کردن یا خیلی آرام صحبت می‌کنند.

در گفتار، صداهای حرف صدادار A، E، I، O و U از نظر فرکانس پایین هستند، اما صداهای حرف بی‌صدا مانند S، F، Th، Sh، V، K، P و دیگران از نظر فرکانس بالا هستند. این بدان معنی است که حتی کاهش شنوایی خفیف نیز می‌تواند بر وضوح گفتار تأثیر بگذارد.

شنیدن صداهای حرف صدادار مفید است، اما این صداهای بی‌صدا هستند که به شما کمک می‌کنند تا یک کلمه را از کلمه دیگر تشخیص دهید. 

بدون توانایی شنیدن تفاوت‌های جزئی بین صداهای بی‌صدا، تشخیص کلماتی مانند “گربه” و “کلاه”، “طوطی” و “موش” و “شو” و “پرتاب کردن” می‌تواند دشوار باشد.

پرستمن توضیح داد: “وقتی که صداهای زیرین حرف صدادار را بهتر از صداهای بی‌صدا با فرکانس بالا می‌شنوید، این باعث می‌شود که گفتار به صورت نامفهوم یا خفیف به نظر برسد. این دلیل است که بسیاری از بیماران به ما می‌گویند، ‘می‌توانم بشنوم، فقط نمی‌توانم همیشه بفهمم مردم چه می‌گویند، به‌خصوص اگر زیرلبی صحبت کنند!'”

درمان چیست؟

اگر نتایج آزمایش شما نشان‌دهنده کاهش شنوایی باشد، احتمالاً برای استفاده از سمعک تنظیم خواهید شد. سمعک‌ها صداهای با فرکانس بالا را به میزان لازم تقویت می‌کنند و این کار موجب می‌شود که گفت‌وگوها واضح‌تر و دنبال کردن آن‌ها آسان‌تر باشد.

بیشتر از سمعک‌ها، مجموعه‌ای از وسایل کمک شنوایی وجود دارند که می‌توانند شنیدن یا برقراری ارتباط را در محیط‌های مختلف آسان‌تر کنند.

یکی از محصولات جدیدی که ممکن است مفید باشد، **Clarify** از **Neosensory** است؛ یک مچ‌بند که با سرعت‌های متفاوت برای هر صدا بی‌صدا می‌لرزد. با استفاده مداوم از این مچ‌بند به مدت چند هفته، این لرزش‌ها ممکن است به کاربران کمک کنند تا گفتار و صداهای با فرکانس بالا را که قبلاً برایشان دشوار بود، بهتر درک کنند. این دستگاه می‌تواند به همراه سمعک‌ها استفاده شود.

آیا این واقعاً مهم است؟

بله، حتی کاهش شنوایی خفیف نیز بر مغز تأثیر می‌گذارد. 

کاهش شنوایی نه تنها به گوش‌ها بلکه به مغز نیز مربوط می‌شود، جایی که صدا به کلمات معنادار تبدیل می‌شود. وقتی نمی‌توانید به خوبی بشنوید، مغز شما باید سخت‌تر کار کند تا آنچه گفته می‌شود را درک کند. این تلاش اضافی فضای بیشتری از حافظه کاری شما را اشغال می‌کند و منجر به خستگی شنوایی می‌شود.

علاوه بر خستگی، سایر نشانه‌های کاهش شنوایی با فرکانس بالا عبارتند از:

– دشواری در شنیدن صحبت‌های افراد در تلفن

– تظاهر به شنیدن زمانی که مردم با شما صحبت می‌کنند

– سختی در تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا فیلم‌ها

– نادرست فهمیدن صداهای زنان و کودکان کوچک

– عدم لذت بردن از موسیقی مانند گذشته

– احساس اینکه دیگران بیشتر زیرلبی صحبت می‌کنند

آیا آزمایش شنوایی را با موفقیت گذرانده‌اید اما هنوز احساس می‌کنید که نمی‌توانید بشنوید؟

اگر آزمایش شنوایی انجام داده‌اید و به شما گفته‌اند که شنوایی‌تان خوب است، هنوز ناامید نشوید و به دنبال پاسخ‌ها باشید. ممکن است گوش‌های شما سالم باشند، اما عصب شنوایی یا مغز شما ممکن است در پردازش صداها یا ورودی‌های حسی دیگر مشکل داشته باشد. به عنوان مثال:

کاهش شنوایی پنهان

کاهش شنوایی پنهان به کاهش شنوایی‌ای اطلاق می‌شود که در آزمون‌های شنوایی استاندارد قابل تشخیص نیست و این آزمون‌ها بر مشکلات مربوط به گوش تمرکز دارند. کاهش شنوایی پنهان مشکل گوش نیست—بلکه منبع آن در مغز است. آزمایش‌های اضافی، مانند آزمایش گفتار در محیط شلوغ، ممکن است برای تأیید تشخیص شما ضروری باشد.

اختلالات پردازش شنوایی (APD) 

برای برخی افراد، شنیدن اما درک نکردن می‌تواند نشانه‌ای از اختلال پردازش شنوایی (APD) باشد. این بدان معناست که سیستم عصبی—نه گوش‌ها—در درک صداهای ورودی از گوش‌ها مشکل دارد. APD معمولاً در کودکان تشخیص داده می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالان نیز تشخیص داده شود.

اختلال نقص توجه (ADD)

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) نیز می‌تواند درک را دشوار کند، به این معنا که مغز نمی‌تواند با همه ورودی‌های حسی ورودی، از جمله صدا، به درستی همگام شود. اگر ADD شما تشخیص داده نشده و درمان نشده باشد، ممکن است آزمایش شنوایی را به خوبی پشت سر بگذارید، اما احساس کنید که نمی‌توانید افراد را درک کنید یا در دنبال کردن مکالمات مشکل دارید.

در هر دو مورد، یک سمعک می‌تواند به فرد مبتلا به APD یا ADD کمک کند تا بر مکالمه‌ای که بیشتر می‌خواهد بشنود، تمرکز کند و صدای گوینده مورد نظر خود (مانند یک استاد) را تقویت کند. لازم به ذکر است که برخی از کودکان یا بزرگسالان ممکن است همزمان مبتلا به ADD یا اوتیسم و اختلال پردازش شنوایی باشند.

سختی شنوایی را قبول نکنید

زمانی که استفاده از سمعک‌ها را آغاز کنید، متوجه بهبودی در درک گفتار خواهید شد و ممکن است حتی متوجه شوید که صداهایی را می‌شنوید که مدت‌ها فراموش کرده‌اید. به عنوان مثال، برخی از افرادی که به تازگی از سمعک استفاده می‌کنند، با کمال تعجب صدای نرم جیک‌جیک پرندگان آوازخوان را برای اولین بار پس از سال‌ها می‌شنوند. شما دوباره قادر خواهید بود صدای بوق مایکروویو، چراغ راهنمای ماشین و زنگ تلفن خود را بشنوید.

اگر می‌توانید بشنوید اما نمی‌توانید درک کنید، تنها نیستید. این همان چیزی است که متخصصان شنوایی تقریباً هر روز از بیماران خود می‌شنوند و آن‌ها در یافتن ریشه مشکل، گوش دادن به نگرانی‌های شما و یافتن راه‌حلی که به نیازهای شما پاسخ دهد، بسیار ماهر هستند. از لذت بردن از مکالمات در محل کار، خانه و تفریح ناامید نشوید. با استفاده از دایرکتوری ما، یک مرکز شنوایی نزدیک به خود پیدا کنید و امروز تماس بگیرید.