افت شنوایی پنهان وضعیتی است که در آن فرد با وجود داشتن نتایج طبیعی در آزمایشهای شنوایی، نمیتواند بهخوبی بشنود. این مشکل بیشتر در محیطهای پر سر و صدا دیده میشود.
آیا به شما گفتهاند که نتایج آزمایش شنواییتان طبیعی است، اما هنوز در شنیدن، بهویژه گفتار و مکالمات، مشکل دارید؟
ممکن است به “افت شنوایی پنهان” مبتلا باشید. این به این معناست که گوشهای شما صدا را دریافت میکنند، اما بهدرستی به مغز منتقل نمیشود. بنابراین، شما مشکل شنوایی ندارید، بلکه در توانایی شنیدن مشکل دارید.
یک مفهوم نوظهور
این ایده که افراد میتوانند آستانه شنوایی طبیعی داشته باشند اما توانایی شنیدن خوبی نداشته باشند، برای محققان و متخصصان جدید است. به همین دلیل، برخی از این افراد بهراحتی به داشتن شنوایی طبیعی و عدم نیاز به درمان تشخیص داده میشوند.
داگلاس ال. بک، شنواییشناس، در مقالهای نوشت: “افرادی که نتایج شنوایی طبیعی دارند، معمولاً با بحثی کوتاه dismissed میشوند.” او تأکید میکند که این رویکرد “فهم مدرنتری از نحوه شنیدن و گوش دادن انسانها را نادیده میگیرد.”
علائم افت شنوایی پنهان
تشخیص افت شنوایی پنهان دستورالعملهای مشخصی ندارد، اما نشانههای زیر میتواند نشاندهنده این وضعیت باشد:
– احساس قوی مبنی بر وجود افت شنوایی، حتی پس از قبولی در آزمون شنوایی
– تمایل به محیطهای آرام برای مکالمه
– احساس حواسپرتی یا ناتوانی در تمرکز در محیطهای پر سر و صدا
– شنیدن نادرست صحبتهای دیگران
– و احتمالاً وزوز گوش (هرچند این نیز زمینهای برای تحقیقات نوظهور است)
نوعی متفاوت از افت شنوایی
توانایی شنوایی سالم
اگر توانایی شنوایی ما بهطور کامل عملکرد داشته باشد، امواج صوتی حرکتهایی را در سلولهای مویی درون گوش داخلی ما ایجاد میکنند. سلولهای مویی این امواج صوتی را به انرژی الکتریکی تبدیل کرده و سیگنالهایی به عصب شنوایی ارسال میکنند. این سیگنالها باید از سیناپسها عبور کنند که نقاط اتصال حیاتی بین سلولهای عصبی هستند.
افت شنوایی معمولی
شایعترین نوع افت شنوایی ناشی از آسیب به سلولهای مویی یا عصب شنوایی است که به راحتی در آزمایشهای شنوایی سنتی در یک اتاق ساکت قابل تشخیص است. این نوع افت شنوایی بهعنوان افت شنوایی حسیعصبی (Sensorineural Hearing Loss) شناخته میشود.
افت شنوایی پنهان
افت شنوایی پنهان به هر نوع افت شنوایی اشاره دارد که باعث مشکلاتی در شنیدن و درک صداها میشود، حتی اگر نتایج آزمایشهای شنوایی سنتی طبیعی باشد.
نظریه سیناپس
محققان بر این باورند که برخی موارد افت شنوایی پنهان به دلیل نقص یا عدم عملکرد صحیح سیناپسهای شنوایی است. این بدان معناست که صدا به مغز بهطور ناقص میرسد و اطلاعات مورد نیاز برای تفسیر کلمات را از دست میدهیم. این موضوع بهطور پزشکی گاهی بهعنوان “سیناپتوپاتی کوکلیاری” شناخته میشود. نظریه سیناپس یک زمینه نوظهور در تحقیقات است که عمدتاً بر اساس مدلهای حیوانی است و به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.
با این حال، شرایط دیگری نیز وجود دارند که میتوانند توانایی شنیدن را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله:
– افت شنوایی بسیار خفیف
– افت شنوایی در فرکانسهای بالای طولانی
– اختلال طیف نوروپاتی شنوایی
– اختلالات شنوایی فضایی
– اختلالات پردازش شنوایی
– اوتوتوکسیتی (افت شنوایی ناشی از دارو)
برخی افراد ممکن است علل متعددی داشته باشند. همچنین، ممکن است شرایط دیگری که توانایی شنیدن را تحت تأثیر قرار میدهند، از جمله (اما نه محدود به) اختلال کمتوجهی، ضربه به سر و بیماریهای خودایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس که بافت عصبی را تخریب میکنند، وجود داشته باشد.
آزمایش برای افت شنوایی پنهان
اگر به شما گفته شده که آزمایش شنوایی استاندارد “صوت خالص” هیچ نشانهای از افت شنوایی نشان نداده است، ناامید نشوید. آنچه که ممکن است به آن نیاز داشته باشید، انجام آزمایشهای دقیقتر است. ممکن است نیاز به دریافت نظر دوم یا تماس با ارائهدهندگان آگاهتر داشته باشید.
بر اساس مقالهای در مورد افت شنوایی پنهان در مجله شنوایی، آزمایشهای زیر ممکن است به مجموعه آزمایشهای شنوایی سنتی که توسط شنواییشناس یا پزشک گوش و حلق و بینی انجام میشود، اضافه شود تا به شناسایی علت افت شنوایی پنهان و حذف سایر علل کمک کند:
– آزمایش گفتار در نویز (SIN)
– رفلاکسهای صوتی
– انتشارهای اوتوآکوستیک محصول اختلال تشخیصی
– آدیومتری فرکانس بالا
– آزمایش پاسخ ساقه مغز شنوایی (ABR)
درمان افت شنوایی پنهان
درمان افت شنوایی پنهان بسته به مسائل خاص هر فرد متفاوت است. همه راهحلها ممکن است موثر نباشند، اما گزینههای زیر وجود دارد:
– سمعکهای با گین پایین که دارای تنظیم “گفتار در نویز” هستند
– دستگاههای کمکشنوایی
– ایجاد تغییرات در خانه برای بهبود آکوستیک
– بهبود مهارتهای ارتباطی با عزیزانتان
– پرهیز از محیطهای پر سر و صدا و آشنایی با روشهایی برای کاهش نویز در محیط شما
.