این نوع کاهش شنوایی ترکیبی از مشکلات شنوایی حسی-عصبی (مشکلات در گوش داخلی یا عصب شنوایی) و انتقالی (مشکلات در گوش میانی یا خارجی) است.
کم شنوایی حسی عصبی (Sensorineural hearing loss) چیست؟
کم شنوایی حسی عصبی که به‌اختصار (SNHL) نامیده می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع ناشنوایی است که به‌علت ایجاد مشکل در عصب دهلیزی حلزونی به‌وجود می‌آید. این ناهنجاری ممکن است اکتسابی یا مادرزادی باشد. در این مقاله به بررسی انواع، علائم، روش‌های پیش‌گیری و درمان کم شنوایی حسی عصبی در کودکان و بزرگسالان می‌پردازیم.
علت کم شنوایی حسی عصبی
کم شنوایی حسی عصبی رایج‌ترین نوع کم شنوایی در بزرگسالان است، برخی از سلول های حسی عصبی در سن 50 سالگی فرسوده می شوند؛ در حالی که برخی دیگر تا سن 80 سالگی نیز عملکرد خوبی دارند این کم شنوایی زمانی رخ می‌دهد که به هر دلیلی به گوش داخلی آسیب برسد یا کانال‌های عصبی مرکزی شنوایی با مشکل رو‌به‌رو شوند. این آسیب‌ها ممکن است ارثی باشند اما اگر کسی در جایی قرار گیرد که صدا‌های بلند به گوشش برسد هم می‌تواند چنین آسیب‌هایی را تجربه کند.
از علل دیگر کم شنوایی حسی عصبی می‌توان ضربه به گوش یا سر و بالا رفتن سن را عنوان کرد. این نوع از کم شنوایی معمولاً پس از ایجاد به‌خودی‌خود بر طرف نمی‌شود و حتماً باید در جهت رفع آن اقدامات لازم زیر نظر متخصص انجام شود. از عوامل دیگر که ایجاد کم شنوایی حسی عصبی می‌کنند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عفونت‌های ویروسی (ابتلاء به ویروس‌هایی نظیر اوریون و سرخک)
- استفاده از بعضی دارو‌ها
- ابتلاء به بیماری‌های دیابت، مننژیت و …
- بیماری‌های مرتبط با گوش داخلی مثل بیماری منییر (Meniere)
- تومورهای اعصاب گوش
- تب بالا
- سکته
علائم کم شنوایی حسی عصبی
از آن جایی‌که در ایجاد اختلال کم شنوایی حسی، ارتباط عصب گوش با مغز دچار مشکل می‌شود، معمولاً در فرد کم شنوا یا ناشنوا علائمی به‌صورت زیر می‌توان یافت:
- مبهم بودن صدای افراد (این مبتلایان با اینکه صدا‌ها را می‌شنوند ولی درک صحیحی از گفتار ندارند)
- مشکل در شنیدن صدا‌های زیر با فرکانس‌های بالا (صدای زنان و کودکان)
- شنیدن صدا‌ها در حضور صدا‌های زمینه
- احساس وزوز یا زنگ زدن در گوش
