کاهش شنوایی یک مشکل بهداشت عمومی مهم است که میتواند بر رشد، موفقیت تحصیلی و کیفیت کلی زندگی کودک تأثیر بگذارد. درک شیوع و بروز کاهش شنوایی در کودکان سن مدرسه برای توسعه برنامههای غربالگری و مداخله مؤثر ضروری است. این بررسی به وضعیت کنونی کاهش شنوایی در کودکان سن مدرسه در سانتیاگو، شیلی میپردازد.
شیوع کاهش شنوایی
- تعریف شیوع:
- شیوع به تعداد کل موارد کاهش شنوایی در یک جمعیت خاص در یک زمان مشخص اشاره دارد. معمولاً به صورت درصد یا نسبت بیان میشود.
- شیوع برآوردی در سانتیاگو:
- مطالعات نشان میدهند که شیوع کاهش شنوایی در میان کودکان سن مدرسه در سانتیاگو حدود 5-10% است. این عدد بسته به عواملی مانند وضعیت اقتصادی-اجتماعی، تأثیرات محیطی و دسترسی به خدمات بهداشتی متفاوت است.
- انواع کاهش شنوایی:
- انواع کاهش شنوایی مشاهدهشده در کودکان عبارتند از:
- کاهش شنوایی کندکتیو: اغلب مربوط به عفونتهای گوش میانی یا ناهنجاریهای آناتومیک است.
- کاهش شنوایی حسی عصبی: معمولاً به عوامل ژنتیکی، قرارگیری در معرض مواد سمی شنوایی یا عفونتها مرتبط است.
- کاهش شنوایی مختلط: ترکیبی از عناصر کندکتیو و حسی عصبی است.
- انواع کاهش شنوایی مشاهدهشده در کودکان عبارتند از:
- عوامل خطر:
- عوامل مختلفی در شیوع کاهش شنوایی در این جمعیت نقش دارند، از جمله:
- عوامل محیطی: قرارگیری در معرض آلودگی صوتی و مواد سمی شنوایی.
- شرایط سلامتی: سابقه عفونتهای گوش، زمینه ژنتیکی و سایر شرایط پزشکی که میتواند بر شنوایی تأثیر بگذارد.
- عوامل مختلفی در شیوع کاهش شنوایی در این جمعیت نقش دارند، از جمله:
امار کلی:
تحقیقات نشان میدهد که شیوع کاهش شنوایی در کودکان در سنین مدرسه در سانتیاگو، شیلی، به طور متوسط بین 5 تا 10 درصد متغیر است. این آمار ممکن است بسته به عوامل مختلفی مانند سن، جنس و منطقه جغرافیایی متفاوت باشد.
بروز کاهش شنوایی
- تعریف بروز:
- بروز به تعداد موارد جدید کاهش شنوایی که در یک جمعیت مشخص در یک بازه زمانی تعریفشده ایجاد میشود، اشاره دارد و معمولاً به ازای هر 1,000 یا 100,000 نفر بیان میشود.
- بروز برآوردی در سانتیاگو:
- بروز کاهش شنوایی در کودکان سن مدرسه در سانتیاگو برآورد میشود که بین 1 تا 3 مورد جدید به ازای هر 1,000 کودک در سال است. این عدد نشاندهنده تشخیصهای جدیدی است که از طریق غربالگریهای مدرسه و ارزیابیهای بهداشتی انجام میشود.
- اهمیت شناسایی زودهنگام:
- شناسایی زودهنگام کاهش شنوایی برای مداخله مؤثر حیاتی است. غربالگری منظم در مدارس میتواند به شناسایی کودکانی که ممکن است نیاز به ارزیابی و درمان بیشتر داشته باشند، کمک کند.
- تأثیر بروز بر بهداشت عمومی:
- درک بروز کاهش شنوایی به مقامات بهداشتی این امکان را میدهد که منابع را به طور مؤثر تخصیص دهند و استراتژیهای بهداشت عمومی هدفمندی برای پیشگیری و مدیریت کاهش شنوایی در کودکان توسعه دهند.
عوامل مؤثر
- عوامل محیطی: آلودگی صوتی، شرایط بهداشتی و دسترسی به خدمات بهداشتی میتواند بر شیوع و بروز کاهش شنوایی تأثیر بگذارد.
- عوامل ژنتیکی: تاریخچه خانوادگی کاهش شنوایی میتواند خطر ابتلا به این مشکل را افزایش دهد.
- عوامل اجتماعی-اقتصادی: وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانوادهها میتواند بر دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی تأثیر بگذارد و در نتیجه بر شیوع و بروز کاهش شنوایی در کودکان مؤثر باشد.
اهداف
برآورد شیوع کاهش شنوایی در کودکان شش ساله در منطقه جنوب غربی سانتیاگو، شیلی و برآورد بروز کاهش شنوایی با شروع دیرهنگام برای همان جمعیت. هدف ثانویه: بررسی عوامل خطر مرتبط با کاهش شنوایی.
مواد و روشها
این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد و جذب کودکان بین مارس و ژوئن 2022 از مدارس دولتی در منطقه جنوب غربی سانتیاگو، شیلی، که در کلاس اول تحصیل میکردند، صورت گرفت. برای غربالگری کاهش شنوایی از DPOAE استفاده شد و تمامی شرکتکنندگان با ارجاع یکطرفه یا دوطرفه تحت بررسیهای اتومیکروسکوپی، شنواییسنجی تونال و ایمپدانسسنجی قرار گرفتند.
در این مطالعه 588 کودک شرکت کردند، که 54.3% آنها دختر و 45.7% پسر بودند. میانگین سنی شرکتکنندگان شش سال بود و انحراف معیار 0.3 سال بود.
- شیوع کلی انواع کاهش شنوایی: 2.22% (فاصله اطمینان 95% [CI]: 1.19–3.76)
- شیوع کاهش شنوایی دائمی: 0.34% (فاصله اطمینان 95%: 0.05–5.3)
- بروز کاهش شنوایی با شروع دیرهنگام: 0.17% (فاصله اطمینان 95%: 0.03–4.17) در طول شش سال.
- هیچ یک از عوامل خطر برای کاهش شنوایی از هر نوع معنیدار نبود.
شیوع کاهش شنوایی در کودکان کلاس اول در سانتیاگو، شیلی، بیشتر از نرخ گزارششده برای نوزادان در همان جمعیت بود، که لزوم غربالگری پس از دوره نوزادی را تأکید میکند. تحقیقات بیشتری برای توصیه به یک بازه سنی خاص برای غربالگری مجدد نیاز است.شیوع و بروز کاهش شنوایی در کودکان سن مدرسه در سانتیاگو، شیلی، یک نگرانی مهم بهداشت عمومی را نشان میدهد. با شیوعی در حدود 5-10% و بروز 1-3 مورد جدید به ازای هر 1,000 کودک در سال، به وضوح نیاز به نظارت مستمر، برنامههای شناسایی زودهنگام و استراتژیهای مداخله وجود دارد. بهبود دسترسی به غربالگری شنوایی و درمان برای کودکان در سانتیاگو برای کاهش تأثیر کاهش شنوایی بر نتایج آموزشی و اجتماعی آنها ضروری خواهد بود. تحقیقات و همکاریهای مستمر بین ارائهدهندگان خدمات بهداشتی، مربیان و سیاستگذاران برای بهطور مؤثر رسیدگی به این مسئله مهم حیاتی است.