
سیزده مطالعه با 24 تا 639 کودک شامل شدند. کاهش کمشنوایی ناشی از اوتیس مدیا با افزایش (OME) به 50٪ در 3 ماه، 60٪ در 6 ماه و 61 تا 77٪ در 12 ماه رسید. کاهش OME که باعث کمشنوایی شده بود (OME با مدت زمان کمتر از 1 ماه، بیشتر از 3 ماه، بیشتر از 6 ماه یا مدت زمان نامشخص قبل از پیگیری) به 23 تا 55٪ در 3 ماه، 20 تا 50٪ در 6 ماه، 31٪ در 9 ماه و 21 تا 93٪ در 12 ماه رسید، که بستگی به جمعیت و نحوه تعریف کاهش داشت. کاهش OME مزمن (OME با مدت زمان بیشتر از 12 ماه قبل از پیگیری) تنها 7٪ در 1 ماه، 12٪ در 6 ماه و 6٪ در 12 ماه بود. در کودکانی که دچار دیسکینزی مژکی اولیه بودند، کاهش تنها 42٪ در 57 ماه مشاهده شد.
اوتیس مدیا با افزایش (OME) یک وضعیت شایع در کودکان است که میتواند منجر به کمشنوایی، بهویژه در دورانهای بحرانی توسعه زبان، شود. درک تاریخ طبیعی کمشنوایی مرتبط با OME برای راهنمایی در مدیریت بالینی و استراتژیهای مداخله ضروری است.
اهداف
این مرور سیستماتیک بهمنظور تجزیه و تحلیل پیشرفت طبیعی OME در کودکان زیر 12 سال با تمرکز بر شیوع، مدت زمان و حل کمشنوایی مرتبط با OME طراحی شده است. علاوه بر این، هدف شناسایی عوامل خطر است که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
روشها
- استراتژی جستجو:
- جستجوهای جامعی در پایگاههای داده برای شناسایی مطالعات مربوطه منتشر شده تا اکتبر 2023 انجام شد.
- معیارهای ورود شامل مطالعاتی بود که کودکان زیر 12 سال با موارد مستند OME و کمشنوایی مرتبط را شامل میشد.
- استخراج دادهها:
- دادههایی درباره جمعیتشناسی، ویژگیهای بالینی، مدت زمان OME، اندازهگیریهای کمشنوایی و هرگونه مداخله از مطالعات انتخاب شده استخراج شد.
- کیفیت مطالعات با استفاده از راهنماهای معتبر برای مرورهای سیستماتیک ارزیابی شد.
- تحلیل:
- دادهها برای ارزیابی شیوع کمشنوایی ناشی از OME، میانگین مدت زمان افرایش و نرخهای حل خودبخودی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج
- شیوع کمشنوایی:
- این مرور نشان داد که OME میتواند تا 30٪ از کودکان را در هر زمان تحت تأثیر قرار دهد و درجات متفاوتی از کمشنوایی را به همراه داشته باشد.
- بسیاری از کودکان تجربه کمشنوایی متغیر دارند که میتواند بر یادگیری زبان و عملکرد تحصیلی تأثیر بگذارد.
- مدت زمان OME:
- میانگین مدت زمان افرایش از چند هفته تا چند ماه متغیر بود و برخی موارد برای بیش از یک سال ادامه داشت.
- حل خودبخودی شایع بود و بسیاری از کودکان بدون مداخله پزشکی بهبودی یافتند.
- عوامل خطر:
- چندین عامل خطر شناسایی شد، از جمله سن، جنس، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند دود تنباکو.
- کودکانی که سابقه عفونتهای مکرر گوش داشتند، بیشتر در معرض OME پایدار و کمشنوایی مرتبط قرار داشتند.
بحث
- یافتههای این مرور سیستماتیک بر ماهیت گذرای OME در بسیاری از کودکان تأکید میکند و نشان میدهد که درصد قابل توجهی از موارد به طور خودبخودی بهبود مییابند.
- با این حال، OME پایدار میتواند منجر به کمشنوایی طولانیمدت شود، بهویژه اگر بهطور مناسب تحت نظارت یا درمان قرار نگیرد.
- شناسایی و مدیریت زودهنگام کودکان مبتلا به کمشنوایی ناشی از OME برای کاهش تأثیر آن بر توسعه گفتار و زبان بسیار حائز اهمیت است.
تاریخ طبیعی کمشنوایی ناشی از OME (عفونت گوش میانی) در کودکان زیر 12 سال متغیر است و بسیاری از موارد بهطور خودبخودی بهبود مییابند. با این حال، کودکان مبتلا به OME پایدار نیاز به توجه ویژه دارند تا از عواقب بلندمدت جلوگیری شود. تحقیقات آینده باید بر بهینهسازی مدیریت و درک نتایج بلندمدت کمشنوایی ناشی از OME تمرکز کنند. همچنین، در طول دورههای پیگیری طولانیتر، کاهش بیشتری از کمشنوایی ناشی از OME مشاهده شد، ولی این روند به صورت خطی نبود، که ممکن است به تفاوتهای جمعیتی و تعاریف کاهش در مطالعات مختلف مربوط باشد.