آنچه باید در مورد علل ویروسی کاهش شنوایی بدانید
کاهش شنوایی همیشه ناشی از پیری نیست؛ می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله ویروس‌ها ایجاد شود. چه ویروس‌هایی باعث کاهش
شنوایی می‌شوند و علائم آنها چیست؟
درباره شنوایی
این یک تصور غلط رایج است که کاهش شنوایی تنها می‌تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، پیری یا آسیب‌های پیش‌از‌تولد باشد. با این حال، بسیاری از افراد به دلیل عفونت‌ها دچار کاهش شنوایی می‌شوند. بسیاری از این عفونت‌ها ناشی از ویروس‌هایی هستند که حلزون گوش، عروق خونی در گوش یا بخش‌های دیگر بدن که با شنوایی در ارتباط هستند را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
هیچ ویروس واحدی وجود ندارد که باعث کاهش شنوایی شود و تجربه هر فرد یکسان نیست. در حالی که یک نفر ممکن است عفونت شدیدی در دوران کودکی را تجربه کند و به کاهش شنوایی شدید یا حتی ناشنوایی دچار شود، دیگری ممکن است در مراحل بعدی زندگی یک ویروس را تجربه کند. کاهش شنوایی به اشکال مختلفی ظاهر می‌شود و در حالی که می‌توانیم الگوهایی بین آنها ترسیم کنیم، هر مورد منحصر به فرد است.
در حالی که هیچ راه قطعی برای جلوگیری از کاهش شنوایی وجود ندارد، ماندن در حالت هوشیار و شناخت علائم ویروس‌ها در مراحل اولیه می‌تواند از گسترش بیشتر آنها جلوگیری کند. تشخیص و درمان مناسب نیز ضروری است، بنابراین بهتر است بدانید که چه نوع ویروس‌هایی باعث کاهش شنوایی می‌شوند.
چه نوع ویروس‌هایی باعث کاهش شنوایی می‌شوند؟
بسیاری از انواع بیماری‌ها می‌توانند باعث کاهش شنوایی شوند، اما دو دسته برای طبقه‌بندی ویروس‌هایی که این تأثیر را دارند وجود دارد. برخی ویروس‌ها می‌توانند باعث کاهش شنوایی مادرزادی شوند، در حالی که دیگران باعث کاهش شنوایی اکتسابی در مراحل بعدی زندگی می‌شوند. برخی ویروس‌ها حتی می‌توانند در هر دو دسته قرار بگیرند. هنگام مواجهه با کاهش شنوایی، این دسته‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا تشخیص دهند که کدام عفونت ویروسی وجود دارد.
در حالی که برخی از این عفونت‌ها نادر هستند، دیگران ممکن است شایع‌تر باشند. به عنوان مثال، سیتومگالوویروس، ویروسی که باعث کاهش شنوایی مادرزادی در کودکان می‌شود، حدود یک نفر از هر 100 نوزاد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
ویروس‌هایی که باعث کاهش شنوایی می‌شوند
همانطور که در بالا ذکر شد، علل ویروسی کاهش شنوایی می‌تواند بین مادرزادی، اکتسابی و هر دو متغیر باشد. مهم است که بین این سه دسته تفاوت قائل شویم تا بتوان فردی را به درستی تشخیص داد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان از کاهش شنوایی حسی‌عصبی ناگهانی (SNHL) رنج می‌برید، بسیار مهم است که از یک حرفه‌ای کمک بگیرید. در حالی که می‌توانید اطلاعاتی در مورد ویروس‌های بالقوه به صورت آنلاین پیدا کنید، تنها یک پزشک می‌تواند شما را تشخیص داده و درمان کند.
کودکانی که از ویروس‌های مادرزادی رنج می‌برند در معرض خطر بالاتری از کاهش شنوایی قرار دارند. این ویروس‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- سرخک آلمانی یا روبلا: یک ویروس RNA است و از طریق مایعاتی مانند خلط و بزاق منتقل می‌شود. اگر یک مادر در دوران بارداری به روبلا آلوده شود، فرزند او در معرض خطر ابتلا به شکل مادرزادی ویروس قرار می‌گیرد. روبلا همچنین یکی از اعضای گروه TORCHS است و کاهش شنوایی معمولاً 6-12 ماه پس از تولد بروز می‌کند.
- سیتومگالوویروس (CMV): این ویروس DNA مسئول بیشتر موارد غیر ژنتیکی SNHL در نوزادان و کودکان است. CMV یکی از اعضای گروه TORCHS است، گروهی از ویروس‌ها که معمولاً باعث کاهش شنوایی در کودکان می‌شوند. در بسیاری از موارد، کودک مبتلا به CMV پس از اتمام آزمایش‌های SNHL دچار کاهش شنوایی می‌شود. به همین دلیل، مهم است که والدین اگر فرزندی با CMV مثبت دارند هوشیار بمانند.
- ویروس لنفوسیتیک کوریومننژیت (LCMV): اگرچه از طریق تماس انسان به انسان قابل انتقال نیست، این ویروس RNA از طریق تماس با مدفوع، ادرار و بزاق موش منتقل می‌شود. اگرچه کاهش شنوایی در کودکان آلوده به LCMV رایج نیست، اما به‌عنوان یک اثر مادرزادی مستند شده است.
درمان و پیشگیری از کاهش شنوایی
برای اطمینان از درمان مناسب حساسیت شما، مهم است که از یک متخصص شنوایی واجد شرایط مشاوره بگیرید. با مشاوره با یک شنوایی‌شناس، می‌توانید تشخیص جامعی بدست آورید و دقیقاً بفهمید چه چیزی باعث حساسیت شنوایی شما می‌شود
