آلرژیها میتوانند منجر به کاهش شنوایی انتقالی شوند، جایی که انتقال صدا در مسیر خود از گوش خارجی یا میانی به گوش داخلی مسدود میشود. این انسداد میتواند زمانی رخ دهد که آلرژیها باعث خارش یا تورم در گوش خارجی و کانال گوش شوند.
آلرژیها همچنین میتوانند باعث تجمع مایع در گوش میانی شوند که منجر به انسداد لوله استاش میشود. این میتواند منجر به احساس پر بودن در گوشها و کاهش شنوایی موقت شود. از آنجا که تجمع مایع میتواند باعث رشد باکتریها شود، ممکن است عفونتهای گوش نیز ایجاد شود که بیشتر بر شنوایی تأثیر میگذارد.
اگرچه گوش داخلی کمتر تحت تأثیر آلرژیها قرار میگیرد، اما در صورت عفونت میتواند علائمی مانند سرگیجه، فشار و وزوز گوش ایجاد کند. آلرژیها ممکن است بیماری منییر را نیز تحریک کنند که خطر کاهش شنوایی را افزایش میدهد.
کاهش شنوایی ناگهانی کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی (SSHL) یا ناشنوایی ناگهانی نباید با کاهش شنوایی ناشی از آلرژی اشتباه گرفته شود. این میتواند بدون هشدار، یا به تدریج در طی چند روز یا به یکباره رخ دهد. عواملی مانند ضربه به سر، بیماریهای خودایمنی، عفونتها، گردش خون ضعیف، داروهای اتوتوکسیک یا بیماریهای عصبی باعث SSHL میشوند. SSHL اغلب با احساس پر بودن یا فشار در گوش، وزوز گوش یا سرگیجه همراه است.
در حالی که ممکن است وسوسه شوید تغییرات ناگهانی شنوایی را به آلرژیها نسبت دهید، مهم است که آنها را نادیده نگیرید. اگر SSHL باشد، بهترین شانس برای بازگرداندن شنوایی شروع درمان در چند روز اول است.
در صورت مشاهده هرگونه تغییر ناگهانی در شنوایی، بلافاصله با پزشک یا متخصص شنوایی خود تماس بگیرید. آنها میتوانند گوشهای شما را ارزیابی کرده و تعیین کنند که آیا کاهش شنوایی به دلیل انسدادی مانند تورم یا مایع (ناشی از آلرژیها) است یا به دلیل مسئله جدیتری که بر توانایی گوشهای شما در پردازش صدا تأثیر میگذارد.
زمان مراجعه به پزشک کاهش شنوایی میتواند به طور قابل توجهی بر سلامت شما تأثیر بگذارد و نباید به سادگی از آن گذشت. حتی اگر فکر میکنید که فقط یک علامت از آلرژیهای فصلی شماست، تأخیر در درمان میتواند اثرات آن را بدتر کند. در حالی که ممکن است تشخیص تفاوت بین کاهش شنوایی ناشی از آلرژی و کاهش شنوایی ناگهانی چالشبرانگیز باشد، یک متخصص پزشکی میتواند این تفاوت را تشخیص داده و بهترین دوره درمان را برای محافظت از شنوایی شما توصیه کند